Jadalnia a tam obiad (zdjęcia po liftingu i przepis na małe co nieco :)

Znalazłam ostatnio w komputerze zdjęcia naszej jadalni, które zrobiłam blisko rok temu. Pamiętam, że jak w końcu chciałam je opublikować to było piękne lato i za oknami zielono, więc od razu wyczulibyście podstęp, a później zapomniałam. Teraz mogłabym udawać, że zrobiłam je wczoraj, tylko po co? :) Za wiele się jednak nie zmieniło, Leon dostał tylko krzesełko z Ikea (klik), które uwielbia i szczerze je polecam.

Po przemianie kuchni, o której więcej tutaj metalowa lampa, która wisiała nad stołem stała się zbyt subtelna. Nie lubiłam też jej specjalnie bo odsłonięta żarówka mocno raziła w oczy przy posiłkach. Aktualna lampa jest wizualnie cięższa, ale lubię ją dużo bardziej bo daje przyjemniejsze, rozproszone światło dzięki mlecznej szybie zamontowanej od spodu.

Mamy nowy, jaśniejszy kolor na ścianach, to stalowa szarość Dulux easycare. Pan mąż pomalował mi też przy okazji cmentarny granitowy parapet podkładem, na którym miała lepiej trzymać się biała farba. Niestety nie dowiedziałam się czy to działa bo do tej pory "misja parapet" nie została ukończona... Plakat z nożami mamy od Follygraph (klik).

Generalnie jednak, jak miałabym być szczera, to bardziej podobała mi się kuchnia przed metamorfozą. Teraz dużo lepiej się ją użytkuje, biały blat formy Egger po ponad roku wygląda jak nowy, nic nas nie razi w oczy, ale ale... dla mnie jest za mało elegancko. Nie dogodzisz babie!

W związku z tym, że jestem w ciąży (niedługo półmetek!) i w drugim trymestrze niestety nęka mnie wilczy apetyt, moje myśli krążą coraz częściej wokół jedzenia. Planowanie obiadków stało się nowym rytuałem, nie ma tygodnia bez przeglądania stosu książek kucharskich i ulubionych stron w internecie. Smaki, zapachy, kolory, sałatki, słodycze... "Kochanie, na co miałbyś ochotę?, bo ja (...)" i tutaj zaczyna się wyliczanie bez końca. Dobrze, że zapobiegawczo nie usunęłam pliku z dietą, którą stosowałam po narodzinach Leona, bo czuję że jeszcze się przyda ;)

Mam dla Was przepis na prosty i szybki ale dość efektowny obiad. Nie będę sobie przywłaszczać autorstwa dania z Kwestii smaku na roladki z indyka z mozarellą i pesto owinięte szynką parmeńską polane śmietankowo-musztardowym sosem, sięgnijcie po niego tutaj. 

Poszłam na łatwiznę i pietruszkowe nadzienie zastąpiłam gotowym zielonym pesto z lodówki z Lidla, sznycle kupiłam już pocięte w plastry i lekko je rozbiłam. Było pysznie. Kiedyś robiłam podobne roladki i wtedy wymieszałam natkę pietruszki z ząbkiem czosnku, solą i łyżką masła. Myślę, że byłyby jeszcze lepsze. Surówka to już moja improwizacja: pół małej kapusty pekińskiej, 9 rzodkiewek, świeży koperek (dużo!), szczypiorek, sol, pieprz, sok z cytryny, trochę cukru, majonez i jogurt naturalny w proporcji 1:1. Polecam, mój mąż obiad ocenił na 5-, piątkę stawia tylko za owoce morza, które serwuję niechętnie, bo nie jadam ;)