Samochodowy pokój chopca - dekorator (amator) pomaga

Jak widzicie blog się zmienił, a ja poświęciłam się projektowaniu pokoi dziecięcych. Nie oznacza to, że nie "robię" innych wnętrz - robię i to całkiem sporo, ale jednak pokoiki dla dzieci to moja największa pasja i mam cel - chcę być w tym naprawdę dobra. Już z dwa lata temu podglądałam na FB profil pewnej australijskiej projektantki pokoików dla dzieci, myśląc: "co za fantastyczna praca, jak ja jej zazdroszczę!". Wszyscy (np. na kursie projektowania wnętrz) jednak powtarzali, że w naszych warunkach "tak się nie da". A może "się da"? :)

***

Izę poznałam w dość nietypowy sposób. Scena pierwsza: wychodzę ze żłobka, do którego chodzi mój synek, macha mi wesoła dziewczyna wołając: „cześć! czytam bloga!”. Uśmiecham się nieśmiało wbijając wzrok w ziemię. W domu opowiadam Panu mężowi, jak pierwszy (i ostatni) raz ktoś mnie rozpoznał (po dziecku :).

Scena druga: stoję przed tym samym żłobkiem. Jest dość zimno. Prawie płaczę. Na parkingu mój zatrzaśnięty w aucie mały chłopiec. Jak to się stało, samochód sam się zamknął, no sam!! Nagle pojawia się ta dziewczyna. Pyta jak może pomóc, uspokaja. Dzwoni po faceta który magiczną pompką w 2 minuty otwiera mój samochód. Aha, jeszcze pożycza mi na ten cel stówę, bo w portfelu mam tylko drobniaki :)

Jak się później okazało Iza właśnie się przeprowadzała. Poprosiła mnie o pomoc w urządzeniu pokoju swojego synka Jasia. Jak mogłam odmówić? :)  

Synek Izy i Krzyśka, Janek, w tym roku skończy 4 latka. Jest pogodnym i energicznym chłopcem, fanem aut, kolejek i samolotów. Jakie wymagania co do pokoju mieli jego rodzice? Pokój miał być kolorowy ale nie przekolorowany, miało być miejsce na zabawę i odpoczynek dla Jasia, pojemna szafa, dywan z krótkim włosiem oraz pudła na segregację zabawek i klocków (najlepiej takie które można włożyć w jakieś półki). Zapytali też czy mam jakiś ciekawy pomysł na prezentację dziecięcych rysunków z możliwością ich szybkiej wymiany na nowe.

W trakcie rozmów o pokoiku wyszło na jaw, że Iza i Krzysiek lubią robić „wszystko sami”. Postanowiłam więc że będą mogli się wykazać - w tym pokoju bardzo wiele rzeczy to robota hand made.  Kolorystyka, tematyka, większość pomysłów na wystrój  jest moja ale wykonanie – 100% złote rączki rodziców Jasia :)

Największe wrażenie w pokoju robi samochodowa ściana. Autek jest ponad 300, Iza malowała je sama wieczorami po pracy przez kilka dni.  Szablon został kupiony w sklepie Stencils (klik). Gorąco Wam polecam zabawę z szablonami, wzory są przepiękne, można dowolnie zestawiać kolory i ogranicza Was w zasadzie tylko wyobraźnia. Dla kreatywnych osób nie ma lepszego rozwiązania. Iza kupiła farby w małych tubkach w Leroy Merlin i malowała auta wałeczkiem. Z tego co wiem, w marketach budowlanych są też małe saszetki z farbami Beckersa, które również świetnie nadawałyby się do takiego malowania.

Na przeciwległej ścianie zrobiliśmy galerię na prace Jasia.  Ramki nad stolikiem to świetny patent na prezentację dziecięcych dzieł. Surowe ramy zostały kupione na Allegro od użytkownika bunet (który od dzisiaj powinien płacić mi prowizję ;) i pomalowane tymi samymi farbami co szablonowa ściana. Podobno pół godziny roboty, a wszyscy znajomi pytają się „skąd te ramki”.

Szafę zrobił Krzysiek z gotowych elementów meblowych. Stolik i krzesełka zostały kupione na Allegro, a regał i tablica są z Ikea.

Iza sama uszyła też tekstylia – skróciła ikeowe zasłonki, uszyła według moich wskazówek firanki z tiulu, girlandę oraz komplet na łóżko, narzutę i dwie poduszki. A że dopiero uczy się szyć to narzutę pruła kilka razy.

Dobrnął ktoś do końca? to chyba mój najdłuższy wpis :)

Jeżeli podobają się Wam moje projekty i potrzebujecie pomocy w urządzeniu pokoju dziecka to piszcie na maila: dekoratoramator@gmail.com

A jeśli chcecie być na bieżąco z tym co robię, zachęcam do obserwowania mnie na IG (tu) - wciągnęło mnie i tam aktualnie dzieje się najwięcej.