Pastelowy cukierek czyli pokój dla małej dziewczynki

Pokój 18-miesięcznej Kornelki powstawał dobrych kilka miesięcy. Jej mama, a moja klientka dokładnie wiedziała czego ode mnie oczekuje - pokoju w słodkich pastelach (i to konkretnie w kolorach: szary-mięta-róż) w którym koniecznie mają znaleźć się miętowe zasłonki, białe meble i fotel. Brzmi znajomo? Trochę więc pole działania miałam ograniczone, chociaż z drugiej strony lubię jak klienci mają sprecyzowane plany, bo ułatwia mi pracę. Czuję też wtedy, że naprawdę spełniam ich marzenia (chociaż banalnie to brzmi ;)

Pokój nastolatka mojego projektu

Dzisiaj chcę Wam zaprezentować pokój 13-letniego Kuby. Ten projekt był dla mnie nie lada wyzwaniem, bo z żadnym nastolatkiem w tym wieku nie mam styczności, więc informacji u źródła zaczerpnąć nie mogłam, a dzieckiem (pff jakim dzieckiem ;) byłam już dość dawno temu, więc zdążyłam zapomnieć jak to jest. Zresztą pokoje młodzieżowe w latach '90, kiedy to dorastałam, znacząco odbiegały od tych teraźniejszych (u mnie królowała brązowa meblościanka na wysoki połysk, beżowa wykładzina, biała tapeta w szare ciapki ozdobiona licznymi plakatami z czasopisma "Zwierzaki" i zielonkawy narożnik - muszę Wam kiedyś pokazać to się pośmiejecie :).

Szary mary w sypialni - dekorator (amator) pomaga

Ania poprosiła mnie o pomoc w przemianie swojej niewielkiej sypialni, która służy jej również jako miejsce do pracy. Napisała, że marzy o spokojnym, kojącym wystroju w szarościach i beżach. Oglądając podesłane przez klientkę inspiracje zauważyłam, że prawie na każdej z nich pojawiają się czarne elementy, dlatego w nowej sypialni nie mogło ich zabraknąć.

Pokój czterolatki - dekorator (amator) pomaga

Dzisiaj mam dla Was pokój małej Zosi, która właśnie została starszą siostrą. Jej mama chciała zdążyć z pokojem przed narodzinami brata i udało się. Zwracając się do mnie, pani Edyta wskazała, że Zosia lubi księżniczki i kolor różowy, więc musi się on w pokoju pojawić. Przygotowałam dwie wersje pokoju, obie spodobały się mojej klientce i podobno to Zosia dokonała ostatecznego wyboru.

Przemiana salonu pod znakiem pasów

Do napisania tego posta zainspirowała mnie dziś znajoma blogerka (kto ciekawy, niech zajrzy na mój IG ;) która pokazała swój salon po remoncie. Okazało się nie pierwszy raz, że gust mamy bardzo podobny, bo ja w zeszłym roku zrobiłam coś całkiem zbliżonego z salonem mojej czytelniczki. W związku z tym, że z naszych ostatnich włoskich wakacji przywiozłam nie tylko miłe wspomnienia, ale też okropne przeziębienie i ze względu na fatalne samopoczucie nie byłam w stanie nic sensownego dzisiaj zrobić, zajęłam się przeglądaniem starych zdjęć. Zebrałam je do jednego folderu z nadzieją że może uda mi się chociaż sklecić dla Was wpis. Udało się :)

Mały pokój chłopięcy - dekorator (amator) pomaga

Mały? Maleńki! Ma niewiele ponad 6m2 ale podobno małe jest piękne :)

Publikacja mojego projektu w "Czterech Kątach"

Nie napiszę, że to niespodzianka i że się nie spodziewałam, bo przecież całe przedsięwzięcie zostało ze mną uzgodnione ale moment, kiedy Pan mąż przywiózł mi trzy numery (na zapas, a co!) październikowego wydania miesięcznika "Cztery Kąty" i zobaczyłam tam zaprojektowany przez mnie pokój dziecięcy, był bardzo wzruszający.

Pokój rodzeństwa - dekorator (amator) pomaga

... czyli kolejna gdańska realizacja pokoju dziecięcego dobiegła końca.

Pokój nastolatka czyli projekt dla Kuby

Kuba, którego pokój jest bohaterem dzisiejszego wpisu, ma 13 lat i trenuje koszykówkę.

Salon z dodatkiem słonecznej żółci czyli dekorator (amator) pomaga po raz kolejny

Olga zgłosiła się do mnie, ponieważ nie mogła poradzić sobie z pokojem dziennym, który urządzała od dwóch lat (!). Zatrzymała się na pewnym etapie i nie mogła ruszyć dalej, bo brakowało pomysłów na wnętrze. W międzyczasie przestały podobać się jej ciemne masywne meble, które miała... i narożnik... i chyba też podłoga... w ogóle to teraz zrobiłaby wszystko zupełnie inaczej. Znacie to? :)

Dekorator (amator) pomaga - leśny pokój zabaw Franka i Wojtka

Ten pokój powstawał bardzo powoli (mama chłopców napisała do mnie w lutym 2015!), już Wam zdradzam dlaczego. Monika wszystko postanowiła wykonać własnymi rękami. Pomalowała ściany, położyła boazerię, zrobiła tipi, uszyła zasłonki, girlandę, ozdoby do pokoju. Dodam, że normalnie pracuje, remontuje resztę domu  i z tego co widziałam na jej IG chyba lubi spotkania ze znajomymi :) Był moment, że straciłam już nadzieję, że kiedykolwiek to skończymy (najpierw ja powoli robiłam projekt, później Monika powoli go realizowała), ale jak widać udało się. Sami oceńcie, czy warto się było męczyć ;)

Groszkowy pokój gotowy czyli dekorator (amator) pomaga i poucza ;)

Ola jest najstarszą dziewczynką, której stworzyłam pokój. Zadanie nie było wcale łatwe, ponieważ był on już w zasadzie urządzony (były prawie wszystkie meble) - jak to często bywa, właściciele trafili do mnie trochę za późno. Poza tym 9-latka ma już własne zdanie z którym trzeba się liczyć, a ponadto pokoju nie mogłam obejrzeć bo jest na drugim końcu Polski. Zlecenie przyjęłam bez pomysłu i w zasadzie sama nie wiedziałam co zrobić żeby było lepiej. Aż pewnego wieczoru towarzysząc Panu mężowi w oglądaniu jakiegoś nudnego filmu odpaliłam komputer i... do końca seansu zdążyłam zrobić projekt. Szczegóły TUTAJ. Nie oznacza to oczywiście, że zawsze projektowanie idzie mi tak łatwo i szybko. Czasami godzinami przeglądam inspiracje i z wielu elementów żmudnie składam jedno wnętrze. Z jednej strony jest mi coraz łatwiej, bo mam już pewne doświadczenie w urządzaniu różnych pomieszczeń, wiem gdzie i czego szukać, jak łączyć ze sobą kolory i tekstury, z drugiej jednak dużo trudniej, bo staram się nie popaść w rutynę i nie proponować każdemu tego samego.

Dekorator (amator) pomaga - pokój dziewczęcy ze złotą nutą

Wspominałam już Wam, że najbardziej cenię sobie zlecenia z Trójmiasta? Mogę wtedy obejrzeć pokoik, poznać właścicieli, zobaczyć jacy są, jak mieszkają. Porozmawiać, a często bardzo się polubić :) Tym razem poznałam Martę, która jest mamą dwóch córeczek, 2-letniej Alicji i 3-miesięcznej Agaty. Na razie, siłą rzeczy, pokoik opanowała starsza dziewczynka, Agatka śpi jeszcze z rodzicami w sypialni. Nie pytajcie więc gdzie jest przewijak (jest taki na łóżeczko) i inne przybory do pielęgnacji niemowlaka. Zapewniam Was, że dziewczynka ma wszystko czego jej potrzeba ;)

Balkon 2016

Maj jest moim ulubionym miesiącem. Kocham za kolory i zapachy. Za parki pełne bzu. Za truskawki. Za szparagi. Za wieczory na plaży. Za wycieczki rowerowe i dzień mamy.

Ulubiony salon – dekorator (amator) pomaga

Dzisiaj mam dla Was wyjątkową odmianę po serii pokoi dziecięcych – pokój dzienny, który lubię za harmonię i za piękne połączenie jasnych kolorów. Żałuję, że nigdy w nim nie byłam i nie mogłam osobiście zrobić zdjęć (pomoc online). To chyba najbardziej spektakularna zmiana, jaką udało mi się przeprowadzić. Zaprojektowałam ten pokój w zasadzie od nowa, poza podłogą nic nie zostało ze starego wystroju. 

Urządzamy pokój chłopięcy - dekorator (amator) pomaga

Pamiętam jak jeszcze jakiś czas temu uważałam, że szare ściany absolutnie nie nadają się do pokoju dziecka. Są zbyt bure, smutne i nijakie. Jednak jak zgłosiła się do mnie Natalia, pierwsze co zrobiłam to zaproponowałam jej pomalowanie ścian u synka na... szaro. Mimo, że pokój dwuletniego Maksa miał być kolorowy, bo całe mieszkanie jest w żywych barwach, to intuicyjnie wiedziałam, że to dobry pomysł. A dlaczego? bo szarość jest doskonałym tłem dla innych kolorów. Pięknie gra z miętą, z zielenią, z czerwienią, z turkusem i z żółtym, który miał pojawić się u chłopca. 

Dekorator amator pomaga - pokój dziewczynki po zmianach

Kasia napisała do mnie niedługo po remoncie pokoju 3-letniej córki, z którego efektów nie była zadowolona. Chciała zachować dopiero co kupione meble i wykładzinę, ale zależało jej aby poprawić wygląd pokoju dodatkami, na które kompletnie nie miała pomysłu. Jak napisała, chodzi o dodatki typu „firanki, poduszki, obraz lub ramka na zdjęcie”. Na co moja odpowiedź była taka, że pomóc mogę ale pod warunkiem, że zmienimy nieco więcej - dokupimy regał, zmienimy lampę, ścianę i tekstylia.

Samochodowy pokój chopca - dekorator (amator) pomaga

Jak widzicie blog się zmienił, a ja poświęciłam się projektowaniu pokoi dziecięcych. Nie oznacza to, że nie "robię" innych wnętrz - robię i to całkiem sporo, ale jednak pokoiki dla dzieci to moja największa pasja i mam cel - chcę być w tym naprawdę dobra. Już z dwa lata temu podglądałam na FB profil pewnej australijskiej projektantki pokoików dla dzieci, myśląc: "co za fantastyczna praca, jak ja jej zazdroszczę!". Wszyscy (np. na kursie projektowania wnętrz) jednak powtarzali, że w naszych warunkach "tak się nie da". A może "się da"? :)

U Alicji w chmurach czyli dekorator (amator) pomaga urządzić pokój pięciolatki

Przedstawiam Wam pokój w którego urządzenie włożyłam naprawdę dużo serca i czasu. Pokój znajduje się na 8 piętrze i jest z niego cudowny widok na port. Właścicielką jest Alicja, siostra Ksawerego (klik), która w czerwcu skończy 6 lat.

Dekorator (amator) pomaga - jaśniej u Martyny

Zakładam że dość już macie oglądania na blogach świątecznych dekoracji i z chęcią obejrzycie coś innego ;) Tak serio to zazdroszczę i podziwiam piękne wnętrza u innych. U nas niestety świątecznej atmosfery brak. Poświęciłam się ostatnio pracy, żyję dość szybko i niestety jak mam czas to zamiast myć okna i stać przy garach wolę odpocząć, pojechać na wycieczkę z moimi chłopakami, czy też odwiedzić rodzinę, która ma nadmiar jedzenia ;) Ale to nie moje świąteczne refleksje miały być tematem dzisiejszego wpisu, do sedna:

Martyna zwróciła się do mnie z prośbą o odświeżenie salonu, który jest także pokojem rodzinnym, sypialnią, garderobą i jadalnią w jednym. Mieszkanie Martyny jest bowiem 2-pokojowe, a drugi pokoik zajmuje synek właścicieli. Napisała, że nie radzi sobie z aranżowaniem wnętrz, nie stać jej na wymianę mebli ale myśli o zmianie dywanu, dodatków, obrazie na ścianę – czymś co pozwoli poprawić wygląd tego pomieszczenia.

Jak urządzić pokój małego chłopca? Dekorator (amator) pomaga

Pokoik który Wam dzisiaj zaprezentuję, jest efektem mojej "stacjonarnej" współpracy z Anetą i jej mężem Krzyśkiem, którzy tak jak ja mieszkają w Trójmieście. Mogłam więc sobie pokój obejrzeć, zorientować się w przestrzeni, a przy okazji poznać i polubić niezwykle sympatyczną rodzinkę 2+2. Aneta twierdzi, że poznała w końcu kogoś kto mówi szybciej i więcej niż ona ale to nieprawda... ;) 

Jak zmieniłam pokój Janka i Adama czyli dekorator (amator) pomaga

Pani Agata odezwała się do mnie w sierpniu. Pamiętam, że nad tym wnętrzem pracowałam będąc w letnim domu rodziców na wsi (o nim tutaj) a mój tato niemiłosiernie narzekał na upał mocząc nogi w baseniku Leosia. Wtedy dostałam smsa od Pana męża, który sfotografował deskę rozdzielczą w swoim samochodzie - tam na termometrze jedyne 51 stopni!! Uroki wyjazdów na Bliski Wschód. Zawsze może być gorzej, prawda? :)

Dwie białe kuchnie

Myślicie, że białe kuchnie wyjdą w końcu z mody? Na razie chyba nic tego nie zapowiada. 

Lifting pokoju 9-latki - projekt

Pani Bożena zgłosiła się do mnie całkiem niedawno. Napisała tak:

Dobry wieczór,
Chciałabym aby pomogła mi Pani w urządzeniu pokoi moich córek. Starsza Ola ma skończone 9 lat. Kiedy się wprowadzaliśmy kupiliśmy jej meble do pokoju (szafę, biurko, łóżko i regał) i ich nie planujemy się pozbywać. Zależy mi na ociepleniu wnętrza dodatkami, znalezieniu miejsca na pluszaki, dokupieniu lampy przy łóżku do czytania, chyba przydałby się też stoliczek nocny, może dywanik. Ola nie jest już mała i słodki pokoik dla małej dziewczynki nie jest w zakresie jej marzeń:) Interesuje się tańcem, ćwiczy od 4 roku życia, najpierw balet, potem hip-hop a teraz modern jazz. (...)

Rewelacyjne darmowe plakaty!

Już jakiś czas temu dostałam od Lilli z Bloga Kokon Home plakat, który wisi teraz w naszym salonie. Bardzo mi się spodobał, bo od razu skojarzył i się z piosenką "Freedom" Georga Michela, którą bardzo lubię. Przypomina mi moją przyjaciółkę Madzię, która na studiach często tego słuchała ale też pewnego chłopaka, przez którego zalewałam się młodzieńczymi łzami... ;)

Wróciłam i przedstawiam zmiany w kuchni :)

Okazało się że bycie żoną, matką, koleżanką, adwokatem, po godzinach projektantką pokoi dziecięcych (tak, chyba mogę się już tak nazwać) i ...blogerką to jednak za dużo. Zniknęłam po części z Waszej winy, drodzy czytelnicy. Zasypaliście mnie mailami i zleceniami za co Wam serdecznie dziękuję bo bardzo tą pracę lubię. Na bloga brakło już siły i może też trochę serca. Zamknąć go na dobre nie potrafię, bo to jednak kawałek mojego życia ale zrobiłam sobie wakacje żeby nabrać znowu chęci. Mam nadzieję, że niedługo będę mogła pokazać Wam efekty mojej współpracy z fajnymi mamami i pojawi się tu spora dawka świeżych jak bułeczki pokoików dziecięcych.