Pokój dzienny pod skosami/ Dekorator (amator) pomaga

Paulina mieszka wraz z mężem w Niemczech. To młoda, energiczna dziewczyna, w co ciężko uwierzyć patrząc na zdjęcia jej mieszkania sprzed metamorfozy (zobaczycie je tutaj). Mieszkanie na poddaszu było dość zachowawcze i nijakie. Wszystko było utrzymane w stonowanej, ale nudnej kolorystyce.

Najpierw zabrałyśmy się za przedpokój, którego przemianę pokazywałam Wam tutaj. Później pracowałyśmy nad sypialnią (relacja tutaj), żeby na końcu zrobić pokój dzienny, który pokażę Wam dzisiaj. Żałuję, że nie mogłam osobiście zrobić dla Was zdjęć, właścicielka jak sama mówi nie ma talentu fotograficznego, czemu przez grzeczność nie zaprzeczę ;) W każdym razie pomagałam Paulinie wyłącznie online, na podstawie fotografii i planów.

Już w trakcie pracy nad korytarzem okazało się, że Paulina lub kontrastowe zestawienia i duet black&white. Pasiasty wątek z przedpokoju postanowiłam kontynuować w pokoju dziennym pod postacią dywanu w taki deseń. Dywan to moje odkrycie, tani (kosztował 300 zł), ładny, efektowny i dużo mniej oklepany niż Ikeowa Ruta. Co prawda najpierw wybrałyśmy tapetę i chwilę się zastanawiałam, czy nie lepiej byłoby z jednolitym dywanem ale... kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana ;) 

Na koniec do tej mieszanki wzorów dobrałyśmy jeszcze patchworkowy fotel i żółty sweterkowy puf, bo akurat pokazały się w Biedronce. Obrazek na ścianie właścicielka miała w swoich zasobach, ale nożycowa lampa to nowy nabytek.

Paulina nie mogła pozwolić sobie na zmianę wszystkich mebli, ale namówiłam ją, aby meblościankę i kanapę zamienić miejscami. W celu wyrównania różnicy poziomów w meblach zastosowałam półkę z plakatami i... zaliczyłam wtopę. Wiecie, że ikeowe półki Ribba są za wąskie do ramek na zdjęcia Ribba? ja już wiem :)

 

Przekonałam też właścicielkę, żeby pozbyła się szklanych półek w witrynie i wystawki szkła jak z czasów mojego dzieciństwa, którą zastąpiłyśmy po prostu książkami.

Krzesła zostały stare, chociaż liczę, że wkrótce Paulina będzie mogła je zmienić i wybierzemy coś bardziej fantazyjnego i pasującego do całości. Na razie na starych krzesłach są czarne pokrowce.

Bardzo lubię też w tym pokoju parapet - półkę nad kaloryferem. Nie było tam miejsca żeby zamontować wsporniki, więc wymyśliłam żeby potraktować je dekoracyjnie i zamontować do góry nogami.

Jeśli jesteście ciekawi co, gdzie, za ile, piszcie, może się zmobilizuję i przygotuję jeszcze wpis ze ściągawką zakupową. Na razie niestety nie mam czasu, zmykam do prawniczej roboty i... pokoików dziecięcych - Ala, Maksiu i Kubuś czekają na swoje wymarzone pokoje :) 

Nowe zlecenia będę przyjmować w przyszłym roku, więc jeżeli ktoś ma ochotę na moją pomoc to w niedalekiej przyszłości zachęcam do kontaktu dekoratoramator@gmail.com