Przepis na małą sypialnię

Bardzo podoba mi się sposób, w jaki Ewa, mama Sary, której pokój pokazywałam Wam tutaj, odmienia swoje mieszkanie. Mieszkanie małe, 3-pokojowe (48m2), w bloku z wielkiej płyty. Robi to z pomysłem, dba o każdy szczegół, wszystko skrupulatnie planuje (czym niejednokrotnie wprawia mnie w zdumienie, bo sama często robię zakupy spontanicznie). A przede wszystkim robi to tanio. Kupuje w Ikea, w Pepco, w miejscowych sklepikach. Przemaluje, przerobi, odnowi, a efekt jaki? Według mnie bardzo przyjemny.

Mam bałagan, mam bałagan, sprzątam sobie, to mi pomaga...

Wiadomo, że dziecko wprowadza rewolucję. Nie tylko życiową, o której rozpisywać się nie będę, mieszkaniową również. Ślady obecności najmłodszego domownika są w każdym kącie. Butelki, gryzaki, smoczki, zabawki do kąpieli, książeczki, kosmetyki. W różnych kolorach, o różnych kształtach. Wędrują po całym domu w czym spora zasługa Pana męża, który nie potrafi odkładać przedmiotów „na miejsce”. Synek także nie umie wyjść ze swojego pokoju z pustymi rękami. Piloty w wannie? Płyty CD w ramie okna albo wciśnięte w kanapie? Gazety w szafce z narzędziami? Codziennie coś mnie zaskakuje ;) 

Dekorator amator pomaga odc. 4 Marinistyczny pokój chłopca.

O nie! Znowu? Chyba jestem skazana na marine. Pomyślałam, gdy napisała do mnie Joanna, mama 5-letniego Mikołaja. Prosiła o pomoc w zaaranżowaniu... marynarskiego pokoju dla synka.

Zgodziłam się jednak, ale z założeniem, że spróbuję nie kopiować samej siebie. Chciałam uniknąć powtarzania pomysłów, które zastosowałam u mojego synka Leona (tutaj jego pokój). Zależało mi jednak, żeby pokój był tematyczny, świeży, dziecięcy, ale z zachowaniem kolorystycznej dyscypliny. Czy się udało? Sami oceńcie.